Leslie Ann Galiya
CeD TLE – 1B
Tunay na Kaibigan Nga Bang Maituturing?
Sa mundo na
punung – puno ng mga taong may iba’t ibang kaisipan, paniniwala, at ugali, mahirap
makahanap ng mga taong magiging kapalagayang- loob natin. Pero akala ng iba nakasama mo langng
ilang araw, tunay na kaibigan na kaagad. Kapag pareho kayo ng trip at mga
gustong puntahan, akala mo tapat na kaibigan na. May mga nakapagsabi sa akin na
wala ka naman ibang maaasahan sa mundong ito kundi ang iyong sarili lamang.
Para sa akin, totoo naman talaga iyon. Kaya lang kung ikaw ang tatanungin,
masasabi mo ba na masayang mabuhay sa mundo kung ang tanging iniikutan lamang
ng daigdig mo ay ang pamilya at sarili mo lang? Bakit pa nagkaroon ng kantang
“Kung Kailangan Mo Ako” na inawit ni Rey Valera? Ayon sa kanta niya.
Mayrong lungkot sa yong mga mata
At kay bigat ng yong dinadala
Kahit di mo man sabihin
Paghihirap mo'y nadarama ko rin
At kay bigat ng yong dinadala
Kahit di mo man sabihin
Paghihirap mo'y nadarama ko rin
Narito ang mga palad ko
Handang dumamay kung kailangan mo
Asahan mong mayron kang kaibigan
Laging tapat sa yo
Handang dumamay kung kailangan mo
Asahan mong mayron kang kaibigan
Laging tapat sa yo
At kung kailangan mo ako
Sa oras ng iyong pag-iisa
Kung naninimdim
Asahan mong ako ay darating
Kung kailangan mo ako
Sa sandaling bigo na ang lahat
Pusong kay tamis
Kailan ma'y di kita matitiis
Sa sandaling kailangan mo ako
Sa oras ng iyong pag-iisa
Kung naninimdim
Asahan mong ako ay darating
Kung kailangan mo ako
Sa sandaling bigo na ang lahat
Pusong kay tamis
Kailan ma'y di kita matitiis
Sa sandaling kailangan mo ako
Sa awitin niyang
ito, kailangan mo ng kaibigan upang ikaw ay damayan sa kabila ng suliranin mo
sa buhay.
High School days.
Ito ang pinakamasayang bahagi ng buhay ko at ng kapwa ko estudyanteng nagdaan
sa apat na taong ito. Unang araw ng klase kaya’t medyo nagkakahiyaan pa.Sa apat
na sulok ng kuwarto maririnig ang ingay ng mga estudyante na halatang sabik
makilala ang isa’t isa. Mga bandang alas syete na ng umaga nang dumating ang
titser at naabutang nagbabatuhan ng papel ang mga kalalakihan sa likod na
mukhang mga “Dota Boys.” Kanina pa kase sila nag - uusap tungkol sa dota na
tila ba sila lang ang nagkakaunawaan kaya naman, madali lang silang nagkasundo.
Nagpakilala na ang aming titser at inutusan kaming humanap ng kapartner para
naman makilala namin ang isa’t isa. Nasa ikalawang hanay ang aking upuan
samantalang, ang naging kapartner ko ay nakaupo sa unang hanay. Sabi niya,
kaming dalawa na lang daw ang maging magkapareha kaya naman pumayag na ko.
Naalala ko nga pala, siya yung kaklase kong babae na kanina pa sagot ng sagot
sa tinatanong ng titser namin. Pati pagsasalita niya ng Ingles para bang
inaartihan niya.
Doon kami malapit
sa may bintana pumuwesto. Una siyang nagpakilala.“Ang name ko Alyssa, how about
you?” sabi niya. Pagkatapos, binanggit ko din ang buong pangalan ko. Pareho
kami ng edad at hindi nagkakalayo ang buwan ng aming kapanganakan. Nais daw
niyang bumuo ng grupo kung saan magiging matatalik kaming magkakaibigan.
Sinakyan ko lang ang trip niya at nagpakita lang ako ng pagsang - ayon sa mga
sinabi niya.
Kinabukasan, oras
na naman ng klase. Sayang at hindi kami naging magkatabi ng kaibigan ko. Pero
ayos lang, kasi kaibigan ko rin naman ang aking katabi sa upuan. Si Alyssa ay
tulad pa din ng kahapon na aktibo sa klase, at inaartihan ang pagsasalita ng
Ingles. Pero wala namang kaso sa akin kung ganoon siya. Dumating na ang oras ng
pananghalian, magkasama na naman kami at pareho pa kami ng biniling pagkain.
Marami kaming napagkwentuhan partikular na ang problema niya sa pamilya. Hindi
ko siya itinuring na barkada sapagkat ang barkada ay kasama lang naman natin sa
mga lakaran, pasyalan, o kasiyahan. Katulad ng mga kaklase kong nag uusap
tungkol sa pagpasyal nila sa isang lugar.
“Rey sasama ka ba kina
Ann?Naghihintay sina Angelo at Rachel.” Ang sabi ni Joey.
“Marami kasi akong
tatapusing report, pero kung kasama ka, pwede rin akong sumama.” Sagot naman ni
Rey.
“Sa Grotto Vista
ang punta natin, kina Ann tayo magkikita – kita. Ang sarap sa Grotto. Anim ang
swimming pool at maraming slides. Tara na.”
“Oo na nga.
Magpupuyat na lang ako mamayang gabi. Kasama ka lang kaya sasama ako. Di naman
tayo magtatagal diba?kaya hindi na lang ako magpapaalam.” Ang pagsang - ayon
naman ni Joey.
Sa kanilang pag uusap
na ito, hindi ko masasabing tunay silang magkakaibigan sapagkat ang nais lamang
nila ay magliwaliw at mga lakarang gaya niyon. Sa ginagawa nila, maaring
humantong lamang sa kapahamakan ang kanilang lakad sapagkat hindi man lamang
sila nagpaalam sa kanilang mga magulang. Mas nais nila ang kasayahang gaya nito
kaysa ang pag uudyok sa bawat isa na mag - aral.
Dumaan pa ang mga
araw at sa kabila ng aming magandang samahan ni Alyssa, nagbago ang lahat nang
dahil lang sa isang pangyayari. Isa si Alyssa sa naatasang maglinis sa kwartong
aming ginagamit upang mag – aral.. Nagkataon naman na nagmamadali ako ng araw
na iyon sapagkat may mahalaga pa akong pupuntahan. Nagpaalam akong mauuna na
kasama ng iba pa naming kaibigan. Tumango lamang siya at sa pag - aakala ko na
ang kanyang pagsang – ayon ay isang hudyat na maaari na akong umalis, ngumiti
ako sa kanya kasabay ng mabilis na paglakad papalayo. Simula noon, hindi na
kami tulad ng dati na palaging magkasama. Tila ba lumamig ang kanyang
pakikitungo sa akin. Nag - uusap na lamang kami kapag may itatanong o kung may
kinalaman sa aming pag aaral. Hindi ko na siya tinanong kung ano ang dahilan ng
hindi niya pagpansin sa akin. Inisip ko na lang na sensitibo siya sa mga
ganoong bagay. Kapag aking binabalikan ang pangyayaring iyon, iniisip ko na
wala naman akong ginawang mali sapagkat nagpaalam naman ako sa kanya. Ayoko na
ding isipin na muli pa naming maibabalik ang dati sapagkat kung sa isang
simpleng bagay katulad ng nangyari paano pa kaya kapag sinubok kami ng panahon.
Hindi rin magtatagal ang aming pagkakaibigan. Para bang isang sugat na hindi na
kailanman maghihilom nang dahil lang sa isang payak na pangyayari ang pinag –
ugatan. Doon ko napagtanto na ang tunay na kaibigan pala ay nakikilala sa
sandaling sinubok na ng pagkakataon ang tatag ng pagsasama. Hindi
ba ang kaibigan handa tayong unawain sa ating pagkukulang at laging may panahon
sa pakikinig sa ating mga hinanakit na di kayang maipahayag sa iba? Hindi na
muling nabuksan pa ang pangyayaring iyon at tuluyan na kaming hindi nagkabati.
Natapos na naman
ang unang taon sa high school. Dumating na ang ikalawang taon at hindi na kami
naging magkaklase. Sa aking naging karanasan noon, dapat ay maging mapili na
ako sa kaibigan. Mga kaibigang handa kang pakinggan sa iyong hinaing at hindi
ka iiwan sa mga oras na kailangan mo ng masasandalan. Sa ikalawang pagkakataon,
hindi na ako nagkamali sa pagpili sa magiging tunay kong kaibigan. Hindi lang
isa kundi anim na kaibigang handang tumulong at magbigay ng payo. Sa katunayan,
hanggang ngayon kahit na magkaiba na kami ng eskwela, may komunikasyon pa din
kami sa bawat isa. Kapag may problema ang isa sa amin, handa kaming umalalay at
magpagaan ng loob sa abot ng aming makakaya. Kahit gaano pa kaabala ang bawat
isa sa amin, may oras pa din kami upang makapagkwentuhan. Naalala ko ang mga
panahon na kaming magkakaibigan ay nagkaroon ng honor sa klase, ngunit isa sa
amin ay hindi nakasama. Pero kahit ganoon, natuwa pa rin siya para sa amin at
sinuportahan pa din niya kami. Tunay nga na sa bawat kaligayahang ating
nadarama, masaya sila para sa atin. Walang anumang inggit at diskriminasyong
namamayani kung kaya’t madalas kaming nagkakasundo. Minsan, kapag hindi bagay
ang suot kong damit, sinasabi nila ito sa akin sa paraang hindi ako magagalit
at mapapahiya. Yung tipong hindi nila sinasabi sa harap ng maraming tao. Isa
yan sa palatandaan ng mga tapat na kaibigan. Sila ang makapagsasabi sa atin
nang tahasan ng mga bagay na di kayang ipagtapat ng iba kahit pa makasakit ito
ng ating damdamin sapagkat ang layunin nila’y hindi upang hamakin ang ating pagkatao
o ipamukha sa atin ang ating kahinaan. Sa halip, gusto lamang nilang mapaunlad ang ating kahinaan at mabago ang di
magandang pag uugali. Hangarin nilang maituwid ang ating landas na tinatahak
sapagkat ang ating kapahamakan ay nangangahulugan din ng kanilang kabiguan.Sa
ating paglalakbay sa mundong ito, marami tayong nakikilalang tao na naging
mahalaga sa atin. Maaaring sila ay kaibigan o kaya ay kaaway. Anu’t ano pa man,
walang patid ang ating pakikipag - ugnayan sa mga tao. Para sa akin, angtotoong kaibigan ay maunawain, hindi
sinungaling, magaling makipag – usap, mabait, at masayahin. Hindi naman
mahalaga kung maganda o gwapo ang iyong kaibigan. Hindi naman nasususkat ito sa
pisikal na kaanyuan. Hindi rin sukatan ng pagkakaibigan kung kayo ay matalino o
popular. Ang mahalaga ay magkaroon ka ng kaibigang mapagkakatiwalaan, matapat
at hindi lang lumalapit sayo kapag siya ay may kailangan.
Sinasabi din na
magulang daw ang maituturing na pinakamatalik na kaibiganng tao. Kailanma’y di
mapapantayan ng sinuman ang pagmamahal na iniuukol nila para sa mga anak. Sila
ang taong hinding- hindi magbabago kahit pa talikdan sila ng kanilang mga anak.
Taos – puso ang kanilang pagdamay at hindi pabalat – bunga lamang. Magmukha man
silang sirang – plaka, di sila magsasawa sa pagbibigay ng mga pangaral matiyak
lamang na magiging maganda at maayos ang buhay ng kanilang anak. Kahit na
minsan ay nagbibingi - bingihan sila sa ating mga sinasabi, lagi pa rin silang
nakahanda sa pag – unawa hanggang sa takipsilim ng kanilang buhay.
Paano naman kaya
kung ang iyong kaibigan ay nagkasakit? Paano mo nga ba dadamayan ang isang
kaibigang nagpapagaling upang makita niya na nandiyan ka upang palakasin ang
kanyang loob? Unang una, dapat na mag alok ng espisipikong tulong tulad ng
pagsabi ng anuman ang kanyang kailangan ay nariyan ka upang tumulong sa abot ng
iyong makakaya. Pangkaraniwan lang na alok iyan, pero gaano ba karami sa atin
ang magsasabi na ginagawa yan ng isang kaibigan sa isang tao? Minsan, ang
kailangan ng isang kaibigan na maysakit ay ang aliwin siya. Tulad ng pagdadala
ng mga paborito niyang librong nakakalibang basahin o iyong paborito niyang
palabas kung nais niyang manood. Tiyak naman na kung talagang tunay kang
kaibigan, alam mo kung ano ang mga hilig niya.
Mayroon ding iba’t
ibang uri ng kaibigan. Una ang “Kaibigang Artipisyal”. Sila ang iyong mga
kaibigan na kapag nakaharap ka lang at pag nakatalikod ay wala nang pakialam.
Madalas kang makarinig ng magagandang salita galing sa kanila. Sila ang
magsasabing magaling ka kahit alam naman niyana mahina ka doon. Pangalawa ay
ang “Kaibigang Talangka.” Kaibigang may pag - iisip sa crab mentality. Sila ang
nagbababa sa iyo. Ayaw nilang mahigitan sila. Gusto nila kung saan ka magaling
ay magaling din sila. Pangatlo ay ang tinatawag na “The Parasites.” Mga
kaibigan na may linyang “kapit sa matatag” sapagkat sila ang kakapit sa panahon
ng kagipitan lamang. Ikaapat ay ang “Bodyguards.” Sila ang bumubuntot sa iyo at
namimili din sila ng pakikisamahan. Ikalima ay ang tinatawag na “The
Mushrooms.” Ang ugali nila ay parang kabute. Nagpapakita lang sila kapag may
okasyon.Ikaanim ay ang “Ka-i-bi-gan.”Sila ang kaibigang daig pa si Romeo manligaw kay
Juliet. Hindi nila hanap na maging kaibigan ka, kundi mas matindi pa dun. Sila
ang mga dakilang manliligaw. Sila ang iyong kaibigan na may malalim na
pagtingin sa iyo.Ikapito ay ang “The Traitors.”Sila ang mga kaibigang
nang – iiwan. Kaibigan mo sila ngunit hindi ka nila itinuturing na kaibigan.
Ikawalo ay ang “Brothers or Sisters.”Sila ang mga kaibigang itinuturing mong
kapatid dahil mapagmahal. Nakakatanda sa iyo at napagkukunan mo ng payo.
Ikasiyam ay ang “Golden Friends.”Sobrang tagal niyo nang magkakilala. Kahit lumipas
man ang panahon ay hindi ka niya kinalimutan. Panghuli ay ang tinatawag na
“Tunay na Kaibigan.” Sila ang mga kaibigan na kahit nakatalikod ka man at
walang nakatingin ay kaibigan mo pa rin. Sila ang mga taong hindi nakakalimot
kahit tumanda na kayo. Sila ang nag – aangat sa oras na bumagsak ka at sila rin
ang nagpapasaya sa mga oras na malungkot ka.
Marahil mayroon
ngang iba’t ibang uri ng kaibigan. Nasasaiyo kung sino ang pipiliin mo sapagkat
ikaw ang nakakaalam ng maaring kahinatnan ng pipiliin mong maging kaibigan.
Hindi na kami
nagkikita ngayon ni Alyssa, pero kahit hindi na kami gaya ng dati, mananatili
pa din sa isip ko ang aming mga pinagsamahan. Yung mga payo niya sa akin upang
makatulong sa paglutas ng aking mga problema ay hindi na mabubura sa aking
isipan. Kahit papaano ay natuto akong hanapin ang mga tunay na kaibigan na
siyang nakapaligid lang pala sa akin.
Reference:
·
Ang Tao: Ugat ng Pakikipag –
Ugnayan (Edukasyon sa Pagpapahalaga II)
Zenaida V. Rallama
·
Karapatang Sipi 2008 ng Gabay
Eskwela Publishing House Kayumanggi sa Filipino 1 Gramatika at Pagbasa
Teresita Laxina, Perla Guerrero at Josephine Emma Reyes
Leo Ross Publications
·
Yaman ng Wika at Panitikan
(Filipino IV)
Maurita L. Glinofria
Diwa Scholastic Press Inc.
No comments:
Post a Comment